การวินิจฉัยและการรักษา

ไม่มีการทดสอบใดการทดสอบหนึ่งที่ใช้ได้ผลกับโรคหอบหืด แพทย์จะวินิจฉัยโรคโดยพิจารณาจากประวัติทางการแพทย์ การตรวจร่างกาย และการทดสอบการทำงานของปอด เช่น การตรวจสมรรถภาพปอด (spirometry) ซึ่งวัดปริมาณและความเร็วในการหายใจออก

แม้ว่าจะไม่มีวิธีรักษาโรคหอบหืดให้หายขาด แต่สามารถควบคุมอาการได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยการรักษาที่เหมาะสม ทำให้ผู้ป่วยสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่และกระฉับกระเฉง การรักษาโดยทั่วไปมักใช้ยา 2 ประเภทหลัก ได้แก่:

ยาควบคุมระยะยาว (ยาป้องกัน): รับประทานทุกวันเพื่อลดการอักเสบที่เป็นสาเหตุและป้องกันอาการ ยาที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ ยาคอร์ติโคสเตียรอยด์ชนิดสูดดม (เช่น ฟลูติคาโซน บูเดโซไนด์)

ยาบรรเทาอาการอย่างรวดเร็ว (ยาช่วยชีวิต): ใช้ในระหว่างที่มีอาการหอบหืดกำเริบ เพื่อบรรเทาอาการอย่างรวดเร็วโดยการคลายกล้ามเนื้อทางเดินหายใจที่ตีบตัน ยาเหล่านี้มักเป็นยาในกลุ่มเบต้าอะโกนิสต์ออกฤทธิ์สั้น (SABA) เช่น อัลบูเทอรอล

ส่วนสำคัญของการจัดการโรคหอบหืดคือการสร้างแผนปฏิบัติการโรคหอบหืดเฉพาะบุคคลร่วมกับแพทย์ของคุณ แผนลายลักษณ์อักษรนี้จะระบุรายละเอียดเกี่ยวกับยาที่ต้องรับประทานทุกวัน วิธีการสังเกตอาการที่แย่ลง และขั้นตอนที่ต้องปฏิบัติ (รวมถึงเมื่อใดควรไปพบแพทย์ฉุกเฉิน) ในระหว่างที่มีอาการกำเริบ

การใช้ชีวิตอยู่กับโรคหอบหืด

การจัดการโรคหอบหืดอย่างมีประสิทธิภาพไม่ได้จำกัดอยู่แค่การใช้ยาเท่านั้น:

ระบุและหลีกเลี่ยงสิ่งกระตุ้น: พยายามลดการสัมผัสกับสิ่งกระตุ้นที่คุณรู้จักให้น้อยที่สุด

สังเกตการหายใจของคุณ: ตรวจสอบอัตราการไหลสูงสุด (ซึ่งเป็นการวัดว่าอากาศเคลื่อนออกจากปอดได้ดีแค่ไหน) เป็นประจำ

รับวัคซีน: การฉีดวัคซีนป้องกันไข้หวัดใหญ่ประจำปีและการฉีดวัคซีนป้องกันปอดอักเสบอย่างสม่ำเสมอสามารถป้องกันโรคที่อาจกระตุ้นให้เกิดอาการกำเริบได้

ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ: การออกกำลังกายเป็นประจำจะช่วยเสริมสร้างหัวใจและปอดให้แข็งแรง ปรึกษาแพทย์เพื่อจัดการกับอาการที่เกิดขึ้นหลังออกกำลังกาย

เมื่อใดควรขอความช่วยเหลือฉุกเฉิน

ควรไปพบแพทย์ทันทีหาก:

ยาพ่นบรรเทาอาการฉุกเฉินของคุณไม่ได้ผล หรือได้ผลเพียงชั่วคราวเท่านั้น

คุณมีอาการหายใจลำบากอย่างรุนแรง พูดแทบไม่ได้ หรือริมฝีปาก/เล็บมือเปลี่ยนเป็นสีฟ้า

ค่าการวัดอัตราการไหลสูงสุดของลมหายใจของคุณอยู่ใน "โซนสีแดง" ตามที่ระบุไว้ในแผนปฏิบัติการของคุณ